“Bir güne bir ömür sığar mı kelebek misali sığıyor bazen”
3.Romanım ‘Altıncı göz’ün içinde yazdığım bir cümleydi bu…
Bazen öyle bir gün yaşarız ki, hayatımızda yaşadığımız her an’a bedel olur o gün…
Nefesimiz kesilir, kalbimiz boğazımızda atar, gözlerimizden yaşlar istemsiz akar…
Unutulmaz güzel günler vardır hayatımızda, bir hayata bedel…
Peki sizin böyle bir gününüz var mı?
Düşünün, tekrar hatırlayın, çıkarın hafızanızdan günlük rutinlerden geriye attığınız o günü ve mutlu olun tekrar düşündükçe…
O anı yaşayın…
Güzel günler yaşadık, mutlu zamanlardan geçtik, gezdik, gördük, yedik, içtik, seviştik, güldük, hatırlayalım bu günleri…
Zor zamanlardan geçerken, keyifli anıları hatırlamak güçlü kılar çünkü insanı…
“O günü asla unutamam ne heyecandı…”
“O günü asla unutamam ne mutlu bir andı”dediğimiz dizlerimizin bağını çözen o güzel günleri haydi hatırlayın benimle birlikte…
Benim mi?
Benim en güzel günüm kuşkusuz hayatımın hiç bitmeyecek aşkı oğlumu kucağıma aldığım bir Şubat günüydü…
Şubat ayı en kısa aydır, Ama; En uzun
aşk tarifinin cevabıdır benim için o yüzden…
Sonra; Şubat ayı, hayatımın aşkı babamın doğduğu gündür mesela benim için…
Sonra sevgililer günüdür Şubat ayı benim için…
Elbette bir güne sığmaz aşk, her günü güzeldir sevmenin sevilmenin…
Ama; Anları özel kılmak insana kendini kıymetli hissettirir…
Modunuzu düşüren, sizi aşağıya çeken, özgüveninizi zedeleyen, sevgisiz, ilgisiz, bencil zamanlardan ve insanlardan kaçmayı öğrenelim mi artık…
Çünkü; Hayatın kendisi zaten çok zor… Başımıza ne zaman ne geleceği belli olmayan zamanda, kelebek misali bir güne, bir ömür sığdırırken mutlu anlar biriktirelim hafızamızda…
Annenim “Anne olunca anlarsın” cümlesinin karşılığını bulduğu…
Babamın “doğmasaydı, doğamayacağım” benimde can olabilmeme vesile olduğu…
Sevmenin, sevilmenin en anlam kazandığı “ŞUBAT” ayı benim en güzel anılarımın ayı…
Ya sizin?
Hangi ay sizin?
Hangi aşkınız en güzeliydi?
Hangi anı hiç unutamadınız hayatınızda?
Bir çiçekle, bir öpücükle, bir gülüşle, bir cümleyle ve “İlla ki aşk”la sarılın sevdiklerinize bu 14 Şubat’ta…
Kelebeğin ömrü misali, bir sonra ki Şubat’ı düşünmeden…
Carpe diem… An’ı yaşayarak…
Benden size birde 14 Şubat şiiri gelsin mi hediye… Düşlerimiz gerçeğe dönsün bu Şubat…
Kurduğum düşte yaşar mısın benimle…
Gözlerim kalbindeki zemheriyi yaksa…
Ellerim kan verse canına,
Aşkım can katsa yoluna…
Bir dilek tutsam sadece ikimiz için…
Mutlu sonla biten bir rüya görsem…
Kurduğum düşte yaşar mısın benimle…
Bedeli ödenmiş tüm nefeslerimizi unutup…
Kırılmış tutsak hayallerimizden kaçak…
İhtilal yemiş hayatımızdan çok uzak…
Yalnız kurduğumuz düşlerimizle aydınlanan…
Dudağımda hep teninin kokusu,
Kesemize toplanmış umutlarımızla…
Öfkeden, özlemekten çok uzak…
Vicdanınla sımsıkı sarılıp bana…
Kurduğum düşte yaşar mısın benimle…
Mutlu ve sağlıklı bir 14 Şubat dilerim aşkla dolu…
Haftaya görüşmek dileğiyle…
