Ömrün en mavi göğünü Aralık ayı boyar. diyen Melih Cevdet Anday’ın aksine,
‘Aralık kapıdan soğuk geliyor. Tam kalbimin üzerine bu akşam.’ diyor Edip Cansever…
Ahh Aralık soğuk günlerin, kara kışın koşar adım gelen sesleri…
Yine geliyor birkaç güne, sade bir mevsimden diğerine aralanmaz kapılar aralıkla birlikte… Arada kalmış bir ayın adıdır aralık, kimbilir ondan almıştır adini belki de.
Vakit öğleyi gösterirken Gün açmış sanırsın lakin burnun titrer bu ayda .Sonbaharın tüm izlerinin silindiğini, hazanin da hüznün de aralıktan gittiğini görürüz usulca .Gelişiyle daha da bir açılır güneşli günlerle aramız.Artık aksamüstülerinde kapı önünde iki lafın belini kıracak komşular dahi hem evinin hem sohbetin kapısını ilkbahara kadar kapatır şimdilerde .Kar bekler gözler bir heyecanla, geldiğinde ise panikle binlerce ahh eder ya kapanırsa yol ,ya tutarsa buz hem şehri hem kalbi .. .Oysa ömrünün her aralığında yağsa da kar , kapanmayacak yola ,tutmayacak buza ,geçmeyecek kışa aheder. Belki de başka Ahı yoktur da ondan bu denli kendini heba eder…
Aralık ne çok şeyi çağrıştırır sonbaharın sonu, bir ay adı olmanın ötesinde… Ne zordur aralıktan bakmak,görmene tanık olunmasın istenen her güzelliğe ,arada kalmak çoğu zaman gitmekle kalmak ,sımsıkı yapışmakla vazgeçmek arasında arada kalmak,aralarken bir zaman diliminden ötekine ömrü ara vermeden geçebilmek ne mümkün kaybetmeden sahip olduğun her şeyin de seninle gelmesine mücadelede…
Aralığına umutlar sığdırırsın bazen üç ila beş’in… gelmezse randevusuna ya da gitmezsen ne olur bilemediğin arkasından ahh vahh ederken farkettiğin… Belli aralıklarla gelir acının nöbeti, Sara’nın nöbeti, müptelanın nöbeti, vurur geçer en derininden çıkabilirse sağ salim yarına ne mutlu…
Tam da aksine aralıksız sürerse bir tedavi şifa olur tene…
Mesafeleri yok edemeyişimizin, tek kelimelik özetidir aralık…
En uygun fırsatı yakaladığımız andır hiç ummadığımız anda…
Boşluğunu bulduysan, süreci iyi yönettiysen, herşeyi lehine çevirebildiğin her konuda tam da o zaman diliminde dünyayı değiştirecek yüzünü güldüren fırsatındır aralık…
- Aralıkta durma, oturma çarpılırsın dedikleri bir tuhaf boşlukta olma halindeki belirsizliğin mahallidir aralık…
‘Tesadüf bu ya…
Aylardan Aralık günlerden Salıve sen giriyorsun salı’na salı’na bütün Aralık’lardan yüreğime… diyen Küçük İskender’le söze veda ederken
Velhasıl Canım Aralık;kış günlerinin habercisi , belirsizlik günleri, oyle usulca aralıktan,sessizce gelme ,arada koyma ,aralıktan baktırma bizi; dümdüz in şehre, ömre ,başımıza dolu bile yağdıracaksan da içimizi buz gibi soğuklarda donduracaksan da olduğun gibi gel ,şaşırtmadan ,hesapsızca …Hep kışta kalmaz ya ömür , elbet sonu gelen baharın ilki de gelir kışın sonunda , mart başında …
