Biri size kendinizi iyi hissettirdiğinde mi
onu seversiniz?
Yoksa birini sevdiğiniz için mi kendinizi
iyi hissedersiniz?
Partneriniz sizi ne kadar onore eder, güzel olduğunuzu söyler, size kendinizi özel, tek ve değerli hissettirirse, sizde o kadar ona;
Bağlanır, özler, görmek ister ve seversiniz…
Sevmeyen olabilir mi güzel sözler, iltifatlar duymayı?… Her insanın yüzüne gülümsemeyi illa ki yapıştırır, kalbinde kelebekleri uçurur…
Kendinizi yanında iyi hissettiğiniz birine koşa koşa gidersiniz,
Ve iyi hissetmek güzelleştirir insanı…
Motive eder, hayata bağlar, enerji ve pozitiflik verir…
Bedeninize, ruhunuza, kariyerinize iyi gelir değer görmek ve özel hissettirilmek…
Sizi aşağılayan, hor gören, hakaretler eden, değersizleştiren ve önemsemeyen birini sevebilir misiniz?!…
Kendinizi, değerinizi bilseniz bile bir süre sonra psikolojiniz bozulur ve acabalar başlar kafanızın içinde, kendinizi vasıfsız, çirkin, değersiz hissetmeye istemsizce başlarsınız ve sağlığınız ruhsal ve bedensel çöküntüye uğrar…
kiii bu da şiddetin başka türlüsüdür bence…
Ve tabi ki insan kendini ona kötü hissettiren birinin yanında, yalnız kalmaktan korkup, belki hırs yapıp, ayrılmamak için ama iyi tarafları var belki düzelir bahaneleri üreterek kalmamalıdır…
Seve seve gitmek gerekir bazen, kendimizi sevmemiz ve önemsememiz gerektiği için…
Ayrıca insan onu mutsuz edeni ve değer vermeyeni zaten bir süre sonra şevk ve aşkla sevemez ki…
Hayat bize kendimizi değersiz hissettiren birine vakit harcamak için çok kısa ve belirsiz değil mi?
Ne demiş Erich Fromm: “Daha iyi olanı değil sana kendini daha iyi hissettireni seçmelisin.”
İnsan kendini yanında iyi hissettiği insanı sever ve insan sevdiği insanın yanında kendini iyi ve güvende hisseder…
“Neden severiz? Neden gideriz?” sorusunun cevabıdır kendini değerli ve değersiz hissetmek…
Kendinizi değerli hissettiğiniz bir hafta olsun…
