Araya yollar, yıllar, zaman, günlük koşturmalar, şartlar girer ama bazı insanların yeri hayatımızda hiç değişmez…
Gördüğümüz, konuştuğumuz an bıraktığımız yerden başlarız paylaşmaya…
Sanki dün berabermişiz gibi; Hayatımızı, olup bitenleri, gidip geçenleri, acıları, sırlarımızı, kahkahalarla karışık, masumiyetle yarışık, göz yaşları ile barışık anlatmaya başlarız hiç düşünmeden tam teslimeyetle…
İnsanlar benim inancıma göre din, dil, ırkına, maddi durumuna, eğitimine, yaşadığı coğrafyaya göre değil sadece
“iyi ve kötü insanlar” olmalarına göre ikiye ayrılır, gerisi laf-ı güzaftır…
Hayatımızda iyi insanlar varsa, dost biriktirdiysek en büyük zenginlik budur bence…
Derdimizle dertlenen, sevincimizle şenlenen birilerinin etrafımızda olması tadından yenmez bir mutluluktur…
Kendini sınırsız ve sonsuz güvende hissetmek, başım sıkıştığında imdadıma yetişecek, beni yalnız bırakmayacak birileri var demek ne büyük konfordur…
Benim 40’lı yaşlarımın başında;
35 sene önce tanıdığım ve hala hayatımda olan ilkokul arkadaşlarım, ortaokul sıralarında tanıştığım sana ihtiyacım var dediğimde yettim diyecek diğer yarım kardeşim, özledim be dediğimde woltran oluşturacak lise arkadaşlarım, koşun dediğimde taktığım lakabın 20 senedir telefonumdan değişmediği ömürlük üniversitede birlikte okuduğum canlarım, mesleğimden kendime kattığım yol arkadaşlarım ve kanımdan canımdan gördüğüm ailem olmuş yarenlerim var…
Her ne yaşarsam yaşayayım kendimi öyle koruma altında, öyle emniyette, öyle güvende hissediyorum ki, biliyorum sevgisi bende değişmez ve koşulsuz sevildiğim dostlarım, kardeşlerim var benim…
Sevmek her şeye tahammül etmek
değildir elbette…
Fakat kalp kalbi çözdüyse;
Sevmek; İhanet olmadığı sürece her şartta baki kalır bazılarına, eğer kalbe yerleştiyse…
Nazını, niyazını, asık suratını, asabi tavrını, yükseldiği gereksiz anları, kötü huylarını çekersiniz!
iyi anılara ve kalbine yaslanarak sevdiklerinizin…
İnsan; Sevmediği insana veremediği bir töleransın, binini verir sevdiğine…
Aklın bazen almadığını kalp alıyorsa orda gerçek sevgi vardır ve gerçek sevginin olduğu yerde, dostluk; “Ölümüne can bağıdır…”
Bu yazımı okuyan tüm can bağlarıma sonsuz bir sevgiyle selam olsun…
Her daim kalbimde yeriniz baki kalacak…
Hadi bugün can bağlarınızı hatırlayın tatlı bir tebessümle ve arayın birini, anıları konuşup, günü tebessümle bitirmek için…
Çünkü “Sevmek hep baki kalır bazılarına!”
Haftaya görüşmek üzere, Aşkla kalın…
